بسم الله الرحمن الرحیم-• مصاحبه ها
جولای/آگوست 2016
مصاحبه با کلسی داونپورت و الیزابت فیلیپ- ژرار آرود در سپتامبر 2014 به عنوان سفیر فرانسه در ایالات متحده منصوب شد. یک دیپلمات متخصص و حرفه ای، سمت های گذشته وی شامل مدیر امور استراتژیک، امنیت و خلع سلاح (2000-2003) و نماینده دائم فرانسه در سازمان ملل در نیویورک (2009) می باشد. - آرود از سال 2006 تا 2009 به عنوان مذاکره کننده فرانسوی در پرونده هسته ای ایران خدمت کرد. آرود از سال 2006 تا 2009 به عنوان مذاکره کننده فرانسوی در پرونده هسته ای ایران خدمت کرد- آرود در 20 مه صحبت کرده است Arm s Control Today. در دفترش در سفارت فرانسه در واشنگتن دی سی با.). کرده- است -- این مصاحبه توسط الیزابت فیلیپ رونویسی شده است. برای وضوح ویرایش شده است-1 آرود: اول داستان این است که در سال 2002، من دستیار وزیر امور امنیتی و خلع سلاح در پاریس بودم و ایده نامه ای طرح ای از سه وزیر را داشتیم. پس این یک ایده دولت فرانسه بود. زمانی که من در واقع نامه خام چرک نویس نامه اول را تهیه کردم، یک بیانی در مورد خصوصیات واصطلاحات وتوصیفات در مورد غنی سازی درنامه وجود داشت-(عجب فرانسه این وزرات خانه رادارد ودرجرینات اخیر همچنان ساکت وبلکه پر حرارات عمل میکند-)-..شرایط بنحوی بود اگر ما مجبور بودیم «غنی سازی ایران را تعلیق وتعطیل کنیم »، روس ها بلافاصله برموج سوار میشدند ، اما انگلیسی ها-اقداماتی نمیکردند- اما اگر برعکس میشد انگلیسی ها برموج سوارمیشدنداحتمالا روسها ساکت بودند- . بهترین انتخاب این بود که بریتانیایی ها به در برموج سوار شوند-جای روس ها سواربرموج میشدند- سال 2002 ما این متن وطرح برنامه را کشف کردیم و نامه در تابستان 2003 ارسال شد. اگر ما نامه امضا شده توسط فرانسه، آلمان و روسیه را در اختیار داشتیم، هیچ ارتباطی با واشنگتن دی سی نداشت- بنابراین طرح نامه این بود وانگلیسی ها به نوعی پل ارتباطی با آمریکایی ها باشند و من نامه را به آمریکایی ها ارائه کردم- آمریکایی جان بولتون، معاون وزیر در آن زمان بود. آمریکایی ها به ما گفتند که چراغ سبز نیست، اما چراغ قرمز نیست= زنده باد امریکایی ها نقش منافقین رابه خوبی باز ی میکنیدوبقول اقای لنین بین دوصندلی نشسته ایدوگاو رادوبارپوست میکنید- بنابراین نامه را با نور زردی که از واشنگتن دی سی می آمد و از طرف خودمان با این قول و تعهد به ما [کاملا شفاف بود] انرا فرستادیم- زیرا از ابتدا می دانستم که تنها در صورتی توافق حاصل می شود که آمریکایی ها وارد مذاکره شوند. وانرا بپیش براند- پس این نتچه برای شروع داستان مناسب بود- چرا مذاکره کنیم؟ برای ما موضوع انرژی هسته ای ایران دو جنبه داشت. اولاً اهمیت منطقه ای بود- دوما ما متقاعد شده بودیم که اسرائیل چشم انداز ایران هسته ای را نمی پذیرد و این به یک گزینه نظامی با تمام پیامدهای سیاسی منطقه منجر می شود.پس چرا نشد؟؟- حتی بدون عملیات نظامی اسرائیل، قبول این برنامه به معنای پایان سیستم منع اشاعه است- کشورهای اطراف کره شمالی - کره جنوبی، ژاپن - به اندازه کافی مهاروارام وخون سرد شده بودند که از کره شمالی پیروی نکنند و هسته ای نشوند، در حالی که در خاورمیانه، این خطر قوی وجود داشت که همسایگان ایران از آن پیروی کنند و به قدرت های هسته ای تبدیل شوند. این پایان سیستم منع اشاعه بود-ادامه دارد..
.....-. –
