بسم الله الرحمن الرحیم-محرم امد باخودمیاورد- نوستالوژیِ غم تو گنچ بی
پایان -ما حیات را بزور بردوش خویش میکشانیم-سرنوشت تسکین دردهای بیدرمان-بلطف فرزند کهکشانیت این امید یدار میشود که مژده امدنت رامید دوباره باز- تمام ارزش خود را به خاک سپردند ان دان بیحرمتان بیجا ومقام –اسوه جالینوس وافلاطون سقرا وارسطو لبخندتو مهربانی تو درک توحیدتو مات میکند کارگزاران بهشتی را همین معنا تحلیل میشود درنزد عقول هستی اگرنبودی نبودهستی
