مقاله
صحبت
خواندن
ویرایش کنید
مشاهده تاریخچه
ابزار
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
این مقاله درباره محاصره سفارت آمریکا در تهران است. برای محاصره سفارت ایران در لندن به محاصره سفارت ایران مراجعه کنید .
گروگان گیری ایران
بخشی از تحکیم انقلاب ایران
تجمع دانشجویان ایرانی در سفارت آمریکا در تهران (13 آبان 1358)
تاریخ 4 نوامبر 1979 - 20 ژانویه 1981
(444 روز)
محل
تهران ، ایران
نتیجه
گروگان هایی که توسط الجزایر آزاد شدند
قطع (و پایان) روابط ایران و آمریکا
مهدی بازرگان نخست وزیر و کابینه اش استعفا دادند
تحریم های اعمال شده علیه ایران
متخاصمان
ایران
دانشجوی مسلمان پیرو خط امام
مجاهدین خلق [1]
ایالات متحده
کانادا
فرماندهان و رهبران
ایران روح الله خمینی
ایران محمد موسوی خوئینی ها [2]
ایران مسعود رجوی
ایالات متحده جیمی کارتر
ایالات متحده جیمز بی وات
کانادا جو کلارک
تلفات و تلفات
8 نظامی آمریکایی و 1 غیرنظامی ایرانی در تلاش برای نجات گروگان ها کشته شدند .
vتیه
تثبیت
انقلاب ایران
بخشی از یک سریال در
گروگان گیری ایران
موضوعات
رهبران گروگان
احزاب و سازمان ها
مناسبت ها
vتیه
بحران گروگان گیری ایران یک بن بست دیپلماتیک بین ایران و ایالات متحده بود . پنجاه و سه دیپلمات و شهروند آمریکایی پس از گروگانگیری گروهی از دانشجویان ایرانی نظامی وابسته به دانشجویان مسلمان پیروان خط امام که از انقلاب ایران حمایت کردند ، از جمله حسین دهقان (وزیر دفاع آینده ایران)، محمدعلی جعفری فرمانده آینده سپاه پاسداران و محمد باقری (رئیس آینده ستاد کل ارتش ایران )، [3] [4] سفارت آمریکا در تهران [5] [6] را تصرف کردند و آنها را به گروگان گرفتند. گروگان ها به مدت 444 روز از 13 آبان 1358 تا آزادی آنها در 30 دی 1360 به سر بردند . [7]
رسانه‌های غربی این بحران را «درهم‌تنیدگی» «انتقام‌جویی و عدم درک متقابل» توصیف کردند. [8] رئیس جمهور ایالات متحده جیمی کارتر گروگان گیری را یک عمل "باج خواهی" و گروگان ها را "قربانیان تروریسم و هرج و مرج" خواند. [9] در ایران، به طور گسترده ای به عنوان اقدامی علیه ایالات متحده و نفوذ آن در ایران، از جمله تلاش برای تضعیف انقلاب ایران و حمایت طولانی مدت آن از شاه ایران، محمدرضا پهلوی ، که سرنگون شد، تلقی شد. در سال 1979. [10] پس از سرنگونی شاه پهلوی، به وی پناهندگی داده شد و برای درمان سرطان در ایالات متحده پذیرفته شد. رژیم جدید ایران خواستار بازگشت او شد تا به خاطر جنایاتی که در دوران حکومتش از طریق پلیس مخفی خود علیه ایرانیان مرتکب شده بود محاکمه شود . این خواسته‌ها رد شد که ایران آن را همدستی آمریکا در آن سوء استفاده‌ها می‌دانست. ایالات متحده گروگانگیری را نقض فاحش اصول حقوق بین‌الملل می‌دانست، مانند کنوانسیون وین ، که به دیپلمات‌ها از بازداشت مصونیت می‌داد و ساختمان‌های دیپلماتیک را مصون از تعرض می‌کرد. [11] [12] [13] [14] شاه در دسامبر 1979 ایالات متحده را ترک کرد و در نهایت در مصر پناهندگی گرفت و در 27 ژوئیه 1980 در سن 60 سالگی در اثر عوارض سرطان درگذشت.
شش دیپلمات آمریکایی که از دستگیری فرار کرده بودند با تلاش مشترک سیا و کانادا در 27 ژانویه 1980 نجات یافتند. بحران در اوایل سال 1980 پس از شکست مذاکرات دیپلماتیک برای آزادی گروگان ها به اوج خود رسید. کارتر به ارتش ایالات متحده دستور داد تا با استفاده از کشتی‌های جنگی شامل USS Nimitz و USS Coral Sea که در آب‌های نزدیک ایران در حال گشت‌زنی بودند، یک ماموریت نجات – عملیات پنجه عقاب – انجام دهد. تلاش نافرجام در 24 آوریل 1980 منجر به کشته شدن یک غیرنظامی ایرانی و کشته شدن تصادفی هشت نظامی آمریکایی پس از برخورد یکی از بالگردها با هواپیمای ترابری شد. سایروس ونس وزیر امور خارجه آمریکا در پی این ناکامی از سمت خود استعفا داد. در سپتامبر 1980، عراق به ایران حمله کرد و جنگ ایران و عراق را آغاز کرد . این اتفاقات باعث شد که دولت ایران وارد مذاکره با آمریکا شود و الجزایر به عنوان میانجی عمل کند.
تحلیلگران سیاسی از این بن بست به عنوان عامل اصلی در تداوم سقوط ریاست جمهوری کارتر و شکست بزرگ وی در انتخابات ریاست جمهوری 1980 یاد کردند . [15] گروگان ها یک روز پس از امضای توافقنامه الجزایر ، درست چند دقیقه پس از سوگند ریاست جمهوری آمریکا، رونالد ریگان، رسماً در بازداشت ایالات متحده آزاد شدند . در ایران، این بحران اعتبار آیت‌الله روح‌الله خمینی و قدرت سیاسی مذهبی‌هایی را که مخالف عادی‌سازی روابط با غرب بودند، تقویت کرد. [16] این بحران همچنین منجر به تحریم‌های اقتصادی امریکا علیه ایران شد که تعیف بیشتر روابط بین دو کشور شد
