بسم الله الرحمن الرحیم-باسک-وضعیت شیعه-شیعیان، در کنار اهل سنت، مهمترین شاخه اسلام هستند. نام شیعه از عبارت عربی «شیعه علی» به معنای «حزب علی» گرفته شده است. هنگامی که پیامبر اسلام در سال ۶۳۲ میلادی درگذشت، هیچ دستورالعمل روشنی در مورد جانشینی خود به جا نگذاشت که منجر به مبارزات جناحی شد. یک جناح،-شیعیان در یک راهپیمایی در بحرین.
شیعیان در کنار سنی‌ها، مهمترین شاخه اسلام هستند. نام شیعه از عبارت عربی «شیعه علی» به معنای «حزب علی» گرفته شده است. هنگامی که حضرت محمد (ص) در سال ۶۳۲ میلادی درگذشت، هیچ نشان روشنی از جانشینی خود به جا نگذاشت که منجر به درگیری‌های جناحی شد. یک جناح از علی بن ابی طالب، داماد و پسرعموی پیامبر، به عنوان خلیفه (جانشین) مشروع دفاع کرد و استدلال کرد که او نزدیکترین فرد به پیامبر است. بنابراین، شیعیان تمام کسانی را که برای خلافت نامزد شده بودند، رد کردند.- یکی یکی: ابوبکر، عمر و عثمان. پس از این سه نفر، علی به خلافت رسید. با این حال، معاویه، والی سوریه که از تبار اموی بود، علی را به قتل خلیفه قبلی متهم کرد. وقتی بنی‌امیه با انتصاب علی مخالفت کردند، جنگ خونینی درگرفت. وقتی دو مخالف سرانجام توافق کردند که تصمیم‌گیری را به دست یک قاضی بی‌طرف بسپارند، شاخه خوارج از حزب علی با این راه‌حل مخالفت کرد و از گروه شیعه جدا شد (جاری، "جدا شدن"). یکی از جاری‌ها در سال ۶۶۱ علی را ترور کرد و در همان روز، معاویه و قاضی محاکمه شدند. خوارج معتقد بودند که خلافت عنوانی برای یک طایفه یا خانواده خاص نیست؛ باید به شایسته‌ترین مسلمان، حتی یک برده سیاه‌پوست، اعطا شود. شیعیان جانشین پسر علی، حسن، شدند و پس از کناره‌گیری او، برادرش حسین جانشین او شد. حسین شورشی علیه امویان را رهبری کرد و در سال ۶۸۰ میلادی در جریان نبرد در کربلا، عراق، کشته شد. شهادت و مرگ حسین، شکاف بین شیعیان و کسانی را که بعدها به عنوان سنی شناخته شدند، رقم زد. قرآن متن مقدس آنهاست و آنها به سنت نیز احترام می‌گذارند، اما کمتر از سنی‌ها. باور-مؤمنان به نیاز به یک رهبر عالی‌رتبه، که امام نامیده میشود، برای هدایت زندگی مؤمنان به شیوه‌ای صحیح اسلامی اعتقاد دارند.- آنچه شیعیان امام می‌نامند، برای اهل سنت خلیفه است. برای اهل سنت، خلیفه (جانشین) باید از میان اعضای خاندان قرآن انتخاب میشد؛ یعنی از خاندان پیامبر؛ از سوی دیگر، برای شیعیان،علی و فرزندانش وارثان مشروع هستند. با این حال، این امام شیعه به لطف یک قدرت ماوراء طبیعی (قائم) مخفیانه زندگی میکند و هنگامی که پایان جهان فرا برسد، در ملاء عام ظاهر خواهد شد. دلیل این باور را می‌توان در ظلم و ستمی که شیعیان متحمل شدند، مشاهده کرد: همه امامانی که پس از حسین (ع) آمدند، یکی پس از دیگری، به دست بنی‌امیه به طرز فجیعی کشته شدند و... ، واقعه معجزه آسای قائم برای جلوگیری از آزار و اذیت خلفا اختراع شد. به گفته یکی از شاخه‌های شیعه (اسماعیلیان)، امام هفتم اسماعیل از طریق این پدیده ناپدید شد. با این حال، برای اکثر شیعیان (امامیه یا دوازده امامی)، اسماعیل در واقع درگذشت. و بنابراین جانشینان او امامان مشروع محسوب میشوند. با این حال، خود امامیه بعداً این گمان را رواج دادند که در سال ۸۷۴، به لطف قدرت‌های ویژه امام دوازدهم، او از زندان فرار کرد و ناپدید شد و قائم خود را اختراع کرد. پدیده غیبت به تشیع ویژگی‌های باطنی می‌بخشد؟؟. تاریخچه
از نظر ریشه‌شناسی، شیعه از کلمه عربی شیعه (به معنای فرقه، حزب یا پیرو) گرفته شده است. از نظر تاریخی، به پیروان شیعه امام علی، یعنی حزب، فرقه یا پیروان علی که پس از مرگ محمد برای قدرت جنگیدند، اشاره دارد.؟؟- به گفته شیعیان، محمد، اندکی پیش از مرگش و پس از بازگشت از حج مکه، بیش از ۱۰۰۰۰۰ مؤمن را در غدیر خم گرد هم آورد و در مقابل آنها گفت کسانی که او را مولای خود می‌دانند، باید همین کار را با علی بن ابی طالب انجام دهند.
قرآن اشاره میکند که پس از بازگشت از آخرین حج، حضرت محمد فرمان زیر را از جانب خدا دریافت کرد:- ای پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده است، ابلاغ کن، وگرنه چنان خواهد بود که گویی پیام را نرسانده‌ای. خداوند تو را از مردم حفظ خواهد کرد. قرآن ۵:۶۷.[۱].
محمد در هجدهم ذی‌الحجه سال دهم هجرت در غدیر خم توقف کرد تا پیام خود را به زائران قبل از پراکنده شدنشان ابلاغ کند. به دلیل گرمای شدید، سکویی پوشیده از شاخه برای او ساخته شد. سپس پیامبر خطبه‌ای طولانی ایراد کرد. در یک مقطع، از پیروان وفادار خود پرسید که آیا او (محمد) بر مؤمنان از خودشان اختیار (اولی) بیشتری دارد؟ جمعیت فریاد زدند: «بله، همینطور است، ای رسول خدا!» سپس محمد دست پسرعمو و دامادش علی بن ابی‌طالب را گرفت و گفت: برای کسی که مولای اوست، علی نیز مولای اوست (من کنتو مولاهو فا هادا علیون مولاهو).
همه ساله در هجدهم ذی الحجه، سالروز اعلام غدیر جمعه در جهان تشیع برگزار می شود. جانشینی محمد
در سال ۶۳۲ میلادی، هنگامی که محمد درگذشت، گروهی از یارانش تصمیم گرفتند اعلامیه غدیر خم را نادیده بگیرند و از میان خود جانشینی تعیین کنند. با این حال، برخی از مؤمنان از علی بن ابی طالب، پسر عمو و داماد محمد، حمایت کردند. آنها معتقد بودند که او تنها جانشین مشروع آنهاست، زیرا او نزدیکترین فرد به محمد بود و بارها توسط پیامبر به عنوان جانشین او اعلام شده بود، به ویژه در غدیر خم. این گروه از حامیان علی (شیعه علی) از به رسمیت شناختن جانشینان یا خلفای پیامبر خودداری کردند: ابوبکرعمر و عثمان -پس از مرگ علی، سرانجام او به عنوان خلیفه انتخاب شد. با این حال، معاویه، فرماندار سوریه و عضوی از خاندان اموی، او را به قتل سلف خود متهم کرد. قدرت او را به چالش خواهد کشید؛ سپس جنگ داخلی بین دو جناح آغاز خواهد شد. در میدان نبرد صفین، دو رهبر توافق کردند که اختلافات خود را به قضاوت یک داور مستقل بسپارند. با این حال، جناح سومی از صفوف علی، خوارج، ظهور خواهد کرد که داوری را نمی‌پذیرند. در سال ۶۶۱، این جناح علی را ترور کرد و در همان روز نیز سعی کردند معاویه و قاضی را ترور کنند، اما شکست خوردند. سپس هواداران علی به پسرش حسن امید بستند که توسط معاویه برای کناره‌گیری از قدرت تحت فشار و فریب قرار گرفته بود. پسر دوم علی، حسین بن علی،؟-او به دلیل فساد معاویه از بیعت با او خودداری کرد و در نبرد کربلا (عراق) به همراه ۷۲ نفر از پیروانش، در برابر ارتش یزید، پسر معاویه که تعدادشان بیش از سی هزار نفر بود، کشته شد. او در سال ۶۸۰ در میدان نبرد درگذشت و این آغاز تفرقه بین شیعیان و کسانی بود که بعداً سنی نامیده شدند. شیعیان این رویداد را در روز عاشورا، دهمین روز ماه محرم، گرامی می‌دارند. پس از واقعه عاشورا (شهادت حسین بن علی)، شیعیان علی بن الحسین را به عنوان امام بعدی اعلام کردند. با این حال، اقلیتی به نام کیسانیه، محمد بن حنفیه را به عنوان امام خود پذیرفتند و او را امام چهارم و آخر دانستند.[2]- علی بن الحسین در سال ۹۵ هجری (۷۱۲ میلادی) در مدینه به شهادت رسید. سپس شیعیان، محمد باقر را به عنوان امام بعدی معرفی کردند. باز هم، اقلیتی که به عنوان زیدی شناخته میشوند، با این جانشینی مخالفت کردند و تصمیم گرفتند که امام، زید بن علی، پسر دیگر امام صیاد، باشد. پس از درگذشت محمد باقر، شیعیان جعفر صادق و سپس موسی بن جعفر (موسی کاظم) را به عنوان امام منصوب کردند. انتصاب اخیر، انشعاب جدیدی را در میان شیعیان ایجاد کرد، زیرا یک گروه تصمیم گرفت که اسماعیل (پسر دیگر جعفر صادق) به عنوان امام، جانشین صادق شودبه آنها اسماعیلیه گفته می شود. همزمان با این، گروه دیگری به نام فطحیان، از برادر موسی بن جعفر، عبدالله افطح، پیروی کردند.[3]. پس از شهادت علی بن موسی، شیعیان از پسرش محمد ال یواد و بعدها علی الهادی پیروی کردند. پس از شهادت دومی، شیعیان از حسن عسکری و سپس مهدی بن حسن پیروی کردند.
مهدی بن حسن نزد شیعیان از احترام ویژه‌ای برخوردار است. طبق اعتقادات آنها، مهدی هنوز زنده است، اما مخفیانه. آنها همچنین معتقدند که او همان منجی است که بشریت منتظر اوست.[3]
شجره‌نامه دوازده امام:ادامه دارد
